ανάλαιμος

-η, -ο

1. αυτός που έχει μακρύ λαιμό

2. αυτός που ανέρχεται από το στομάχι στον φάρυγγα

3. επίρρ. ανάλαιμα

α) προς το επάνω μέρος τού λαιμού, τού φάρυγγα

λέγεται κυρίως γι’ αυτόν που κάνει εμετό

β) με τον λαιμό προς τα επάνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ανα-* στερ. + λαιμός].